o n d e r é é n d a k
i.s.m. Anne-Valérie de Mûelenaere
In de jaren 60 werd het park tussen de Koetsweg en de Heideberg verkaveld in een woonwijk. De royale villa die door architect Vranckx werd gebouwd voor een dokter en zijn gezin, is vandaag overdreven groot. Twee jonge gezinnen verbouwden het pand tot een kleinschalige cohousing waarbij inkomhal, kelder en prachtige parktuin gedeeld worden.
Door de ongebruikelijke typologie van twee identieke paviljoenen verbonden door een glazen hal, leent het gebouw zich perfect voor een eenvoudige opdeling. Het opzet was om twee aangename woningen te realiseren binnen een totaalontwerp. Ze ademen één sfeer uit en zijn op elkaar ingespeeld, elk met hun eigen accenten en oriëntatie.
Enkel het staalskelet, de houten dakbalken en de draagvloeren bleven na de afbraak overeind als een leeg canvas. De grootste uitdaging als ontwerpers lag er in om het oorspronkelijke karakter te behouden ondanks de ingrijpende energetische renovatie.
De materiaalkeuze was hierbij essentieel. De staalstructuur werd blootgelegd in het interieur. De mooie houten akoestische panelen en kleine interieurelementen die knipogen naar de jaren 60 werden bewust gerecupereerd
lees hier ons verhaal
‘De tuin van de villa loopt onzichtbaar over in een kasteelpark met volwassen bomen. Rond de binnentuin liggen de twee aparte vleugels, verbonden door een centrale glazen hall. ‘In het linkerdeel, aan de vijver, woonde de arts met zijn gezin van vijf kinderen. Rechts waren de slaapvertrekken én zijn dokterskabinet’, zeggen architecten Liesbeth Put en Anne-Valérie de Mûelenaere. In 2017 kochten zij samen met hun partners de riante bungalow om er een cohousing van te maken.’ Thijs Demeulemeester - Sabato
‘Het huis was relatief somber door het donkere tapijt en de vele schrootjesplafonds. Toen we die houten latjes afbraken, bleken er slanke houten balken onder te zitten. Die waren zo mooi en creëren zoveel ruimtelijkheid dat we ze bloot lieten.’ Thijs Demeulemeester - Sabato
‘ We voegden ook uitgesproken nieuwe elementen toe. Zoals die bakstenen cilinder, waarin de badkamer zit. De volumes die we in de open ruimte schoven, hebben elk hun eigen identiteit.’ Thijs Demeulemeester - Sabato
De compacte slaapkamers treden op als buffer tussen de straat en de leefruimtes. De natte ruimtes en berging concentreren zich rond de binnentuin, zodat er voldoende buffer is tussen de woningen. De leefruimtes openen zich zo maximaal naar het groen.
Om het ruimtegevoel van het open plan te behouden worden verschillende volumes in de ruimte gezet. Als een reeks losse objecten die het plafond nèt niet raken. Af en toe kan je zo dwars door de woning kijken.
‘Wat moet je met een veel te grote jaren 60-paviljoenwoning vol asbest? Twee Leuvense architecten vormden hem om tot een modernistische cohousing voor hun twee gezinnen.’ Thijs Demeulemeester - Sabato
‘Het project is niet alleen een renovatiepareltje, het is ook een casestudy van hoe je xl modernistisch erfgoed kunt herstemmen voor de woonnoden, energiekwesties en bouwbudgetten van nu.’ Thijs Demeulemeester - Sabato
locatie: Kessel-lo
fase: opgeleverd
jaar: 2017 - 2021
team: Liesbeth Put & Anne-Valérie de Mûelenaere
foto's: Jeroen Verrecht